Voor ons ligt een begroting zonder beleidsmatige doorkijk naar 2024. En hoewel we begrijpen dat het voor de coalitie kort dag was, is dit voor de fractie van de ChristenUnie-SGP geen aanleiding om niet met voorstellen te komen die deze begroting naar onze mening met relatief weinig geld flink kunnen verbeteren.

Voor onze inbreng wil ik stilstaan bij het thema ‘Genoeg om te Leven’. Deze vraag gaat meerdere kanten op:
Wanneer heeft de directeur van een grote onderneming genoeg?
Wanneer heeft een boer genoeg om te leven?
Wanneer heeft de natuur genoeg ruimte?
Wanneer heeft een jongere genoeg plezier?
Wanneer heeft de dakloze genoeg om van te leven?
Maar ook, wanneer heb ik zelf genoeg? Genoeg om te leven.

En hoe zit dat met u? In de bijbel staat het in 1 Timotheüs 6 als volgt: ‘Wij hebben niets in deze wereld meegebracht en kunnen er ook niets uit meenemen.’ Wij hebben voedsel en kleren, laten we daar tevreden mee zijn. 

Met de vaststelling van deze begroting wil de fractie van de ChristenUnie-SGP graag in het achterhoofd houden dat we in ons land meer dan genoeg hebben om van te leven. Mogelijk kan het wel beter verdeeld worden.

Ik denk dan ook aan Brede welvaart. Het CBS zegt het als volgt: Brede welvaart betreft de kwaliteit van leven hier en nu, en de mate waarin deze ten koste gaat van de brede welvaart van latere generaties of van die van mensen elders in de wereld.

Ook denk ik dan aan de vraag, wie betaalt de rekening als u meer wilt om te leven? Volgens Paul Schenderling, een bekende econoom, heeft elk huishouden in Nederland 1,4 fte in dienst aan mensen in erbarmelijke arbeidsomstandigheden elders in deze wereld. En ik heb het dan nog niet over bovenmodale landgenoten waar de meesten van ons toebehoren. Hoezo hebben we de slavernij afgeschaft?

Ik denk dan ook aan de vraag wie de rekening betaalt van het beleid dat wij over Brabant uitrollen. Wie zijn de winnaars en wie of wat de verliezers? En zijn wij dan eerlijk genoeg met ons verhaal zodat de Brabanders ons willen vertrouwen?

Met dit in het achterhoofd heeft de ChristenUnie-SGP de begroting bekeken en nagedacht over de vraag wat genoeg om te leven betekent voor Brabant. En er is dan genoeg te doen.

In deze beleidsarme begroting willen we een aantal voorstellen doen. We hebben 4 denkrichtingen:

1. Genoeg voor onze natuur met een motie voor de omgevingsdiensten, een amendement voor een versnellingsaanpak van ecologische verbindingszones, een amendement voor meer aanpak lozingsvergunningen en een motie voor de aanpak van latente ruimte in de vergunningen grondwateronttrekkingen.
2. Genoeg voor onze boeren met een motie voor een nieuwe statiegeldregeling en een amendement voor verruiming van subsidie voor natuurinclusieve landbouw.
3. Genoeg voor een betere welvaarts- en gezondheidsverdeling met een amendement voor subsidie voor vrijwilligersstichtingen en een motie voor drugsaanpak tijdens evenementen die door ons gesubsidieerd worden.
4. Genoeg woningen voor iedereen met leefbare kernen met een motie voor de kernen samen met CDA en Lokaal Brabant en een motie voor verruiming van het Collectief particulier opdrachtgeverschap.

Voor nu wil ik u vooral vragen om na te denken over de vraag: Wanneer is het voor mij genoeg?
Wanneer stopt de groei en tot hoe lang kunnen of willen we doorgaan om deze aarde met elkaar op te souperen. En ten koste van wie?
Wanneer stoppen we met de oneindige groeiambitie in Brabant omdat we weten dat deze altijd ten koste gaat van iets of iemand anders? Is het niet dichtbij, dan zeker verder weg. Zijn we bereid hierover met elkaar na te denken?
Zijn we bereid om de volledige rekening te betalen van onze eigen ambities in plaats van dat we die doorschuiven naar anderen?
Zijn we bereid om onze ambities bij te stellen en meer aandacht te besteden aan het genoeg voor iedereen?

Gelet op de robuuste steun voor Brede Welvaart heb ik grote verwachtingen.

Tot zover voorzitter.

Bekijk hier de volledige begrotingsbehandeling:
Provincie Noord-Brabant (connectedviews.nl)